De eerste stageweek!

De eerste stage week zit erop... Vandaag een verhaal zonder foto's... alleen maar saai met tekst. Deze week had ik 1 dagdienst en 3 avonddiensten. In totaal wonen er 130 tot 140 mensen. Al deze mensen moeten gewassen, aangekleed worden en alle handelingen moeten uitgevoerd worden. Daarom beginnen de verzorgende diensten al om 6:30u! Wij als stagiaires hoeven de verzorgende dienst pas om 7u te beginnen. Voor elk persoon zijn er ongeveer 8 minuten om gewassen en aangekleed te worden. De verpleegkundige diensten beginnen wij om 7:30u. Om de 2 weken wordt er gewisseld van functie tussen ons vieren. Ik ben deze week begonnen als verpleegkundige. Na 2 weken werk ik 2 weken als verzorgende, dan weer 2 weken als verpleegkundige en zo door.

De dagdienst:

De dagdienst begonnen we met zijn vieren om 8u. Toen wij om 8u binnen stapten stonden er al zo'n ongeveer 30 mensen in een rijtje in hun rolstoelen te wachten tot ze de zaal in konden om te ontbijten. Heel bizar is dit. Ook met de lunch en avondeten zitten ze letterlijk in een rij te wachten. We kregen eerst een rondleiding door het gebouw. En gelukkig maar want verdwalen kan je er zo! Het gebouw bestaat uit 2 verdiepingen en de bungalows. Na de rondleiding werd ik aan de verpleegkundige van de dag voorgesteld en moest ik met haar meelopen. In het begin loop je letterlijk als een hondje achter iedereen aan... Dit omdat wij de werkmanier niet weten, we kennen de cliënten niet en het personeel ook niet. In mijn ochtenddienst heb ik al vele wonden gezien. Ook moet er elke ochtend bloedsuiker gemeten worden, insuline gespoten worden, bloeddruk gemeten worden en nieuwe pijnstillende pleisters geplakt worden. Met het bloedsuiker meten, insuline spuiten en bloeddruk meten mocht ik meteen zelf aan de slag gaan! De cliënten die gedaan moesten worden werden me aangewezen en ik kon zo mijn gang gaan. Met de lunch zijn er 2 rondes. Tijdens elke ronde wordt de medicatie gedeeld aan de cliënten die op dat moment in de zaal zitten. We lopen daar dan met een kar met boeken. Geen echte boeken natuurlijk... Op de kaft van elk boek staat de naam van een cliënt. In elk boek zitten 7 doosjes. Elk doosje is voor 1 dag. Hier zit de medicatie in verdeeld over de ochtend, middag, avond en nacht. De medicatie voor de nacht wordt al met het avondeten gegeven... Er wordt hier niet genoteerd wie welke medicatie krijgt/gehad heeft. Ook staat er niet in de boekjes wat voor medicatie het is. Er zou dus zomaar een fout gemaakt kunnen worden. Dit is het eerste verschil met Nederland wat mij erg opviel! Na het delen van de medicatie aan beide rondes was het stilzitten tot de dienst erop zat. De verpleegkunde gaat dan rapporteren en wij kunnen dan niks meer doen.

Na deze dagdienst was ik gesloopt. Zoveel indrukken, zoveel informatie maar met volle moed op naar de avonddiensten!

De avonddiensten:

De avonddiesnten beginnen voor ons om 14:30u. Ik moest wachten tot de avond verpleegkundige komt om 15u. In tussen tijd heb ik alleen maar stil gezeten. Wanneer de avond verpleegkundige er is, wordt er eerst overgedragen. Daarna duikt de verpleegkundige achter de computer tot een uur of 16:30. We begonnen met alles qua middelen en medicatie klaar te zetten voor de middag. Na 2 uur niks gedaan te hebben gingen we eindelijk aan de slag. Bloedsuiker meten, insuline spuiten en bloeddruk meten. Ik mocht het weer meteen allemaal zelf doen! Vervolgens gingen we medicatie delen aan iedereen. De verpleegkundige vertelde mij aan wie ik het moest geven en ik mocht ook bij iedereen de oogdruppels doen!

Op mijn tweede stagedag oftewel mijn aller eerste avonddienst kregen we na het medicatie delen te horen dat er iemand was overleden. Bij mw. moest een ECG gemaakt worden (een ECG is een hartfilmpje om te kijken of het hart daadwerkelijk gestopt is met kloppen). Ik mocht mee en ik mocht zelfs de ECG afnemen! Wel heel vreemd hoor zo voor de eerste keer aan een overleden iemand zitten... Ze was heel koud en begon al aardig stijf te worden... Nog geen halfuur later kregen we te horen dat er nog iemand was overleden. Ook bij dhr. moest een ECG afgenomen worden en dat mocht ik weer doen! Daarna was het vooral niksen en wachten tot ik naar huis mocht.

De andere 2 avonddiensten van deze week zagen er precies hetzelfde uit als de eerste (op de overleden mensen na). Het is in de avond vooral veel wachten en stilzitten. Ik zou kunnen zeggen dat het heel chill is maar helaas... De tijd gaat zeer sloom als je steeds moet wachten... Ik ben veel liever druk bezig dan dat ik stil zit heb ik al ontdekt!

Lots of love,

Anniek