15e week alweer!

Inmiddels is het alweer 2 weken verder. 2 weken waarin ik veel stage gelopen heb en deze afgesloten heb met een enorm leuk Hemelvaartsweekend. Ook was het in de afgelopen 2 weken dodenherdenking waarop mijn huisgenoot en ik ook 2 minuten stil zijn geweest!

De stagedagen zijn nog steeds allemaal hetzelfde. Ook is er niet veel bijzonders gebeurd de afgelopen weken. Helaas zijn wel er 3 mensen overleden. Ze zeggen altijd: als er 1 gaat, gaan er 3 en dat is echt zo, raar maar waar... Er is wel één spannend moment geweest. Met spoed werden de verpleegkundige en ik opgebeld. Er was een man op de grond gevallen, hij had iets van een epileptische aanval gehad zei de verpleegkundige. Hij kreeg een infuus en ik moest de lijn klaar maken. Best lastig om dat te doen in een acute situatie. Je staat enorm onder druk en het moet in een keer goed gaan. Gelukkig ging dit erg goed! Meneer is met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Alhoewel spoed is een groot woord. De verpleegundige en ik waren helemaal aan het rennen en vliegen en het ambulance personeel kwam op hun dooie gemakje aangewaggeld.. Eenmaal bij de lift bleek dat de brancard niet in de lift pastte... Vanaf dat moment heb ik niet meer meegemaakt hoe het verder is gegaan (toen ik vandaag weer op stage kwam bleek meneer nu op de IC te liggen en er was nog geen diagnose bij hem bekend) want...

Ik kreeg bezoek vanuit Nederland. Mijn mentor en 3 andere kwamen mij opzoeken. Ik mocht hun een rondleiding door het gebouw geven. De rondleiding heeft in totaal 2 uur geduurd en dat terwijl het gebouw helemaal niet zo groot is. Ik heb ze alles laten zien, van de UAD, naar de slaapkamers, naar de badkamers, naar de salones, naar de bungalows en langs de enfermeria. Ze waren erg benieuwd naar hoe ik het hier heb en hoe ik alles vind en beleef. Ze hadden enorm veel vragen en vonden alles heel interessant. Even een fact: bewoners vinden het erg gezellig als er bezoek langs komt. Mijn bezoek en ik waren aan het praten in de salones over hoe alles in elkaar zat en in zijn werkt gaat, komen er 2 bewoners aangerold (letterlijk, in hun rolstoel). Ze stopten en gingen aandachtig met ons mee luisteren. Niet dat ze er veel van hebben kunnen verstaan maar zo leuk om te zien wat bezoek met hun doet! Over bezoek gesproken... Nog geen 1/5 deel van de bewoners (150 bewoners totaal) krijgt wel eens bezoek. Hoe sneu eigenlijk als we er zo even over nadenken... Maar goed, even terug naar mijn verhaal. Toen ik eenmaal het hele gebouw had laten zien wilde ze nog even een fotootje schieten voor de ingang van stage. Daarna zijn we naar mijn huisje gegaan. Ze waren erg nieuwsgierig hoe ik hier woon en hoe alles eruit ziet. Helaas lag de WiFi deze dag in mijn huisje eruit... Het eerste wat mijn huisgenoot zei toen we binnen kwamen was: 'We hebben geen WiFi.' En wat is dat rot zeg als je een dag alleen vrij bent. Gelukkig keerde hij al gauw terug toen ik thuis was. Voordat mijn mentor en de andere weer vertrokken kreeg ik nog een cadeautje van ze, een powerbank. Mega handig en super lief!

En zo was het alweer Hemelvaart. Een feestdag die ze hier niet kennen. Een dag waarop iedereen in Nederland een extra dagje vrij mag zijn. En een dag waarop ik gewoon stage moest lopen maar... 's avonds kreeg ik alweer bezoek! (Misschien lijkt het nu alsof ik meer bezoek krijg dan dat ik stage loop... Maar dat valt reuze mee, dat heet goed plannen hahah!) Na 14,5 weken kwam mijn beste vriendinnetje Sanne dan eindelijk langs samen met haar ouders. Dit weekend hebben we doorgebracht in Alicante met zijn vieren in een appartement, en mooi dat het was! We hebben geshopt, cocktails gedronken, gedanst, nog meer geshopt, nog meer cocktails gedronken en ook nog 2 dagen in het warme zonnetje op het strand gelegen. Heerlijk weekend was dit en het was uiteraard met een oogknipper weer voorbij...

Ik ben hier vandaag alweer 15 weken precies! 15 snelle weken zijn voorbij en ik heb er nog 7 te gaan. Hoe snel gaat dat!? Vandaag hadden mijn huisgenoot en ik gewoon weer een dagje stage. Het was een relaxed, rustig dagje. We besloten om naar Benijofar te gaan. Daar zit kennelijk een Nederlandse supermarkt (kom ik pas weer achter na 15 weken natuurlijk... HAHA...). We gingen er met de bus heen. Na een stukje lopen, bellen met de stagegenoten om te checken of we de goede kant op gingen en google maps die ons de verkeerde kant op wees, hebben we het dan toch echt gevonden. Wat ze allemaal in die winkel hadden... Frikandellen, kroketten, kasssoufle's, stroopwafels, stroop, poedersuiker, drop, roze koeken en nog veel meer! Ook scheen de winkel een restaurant te hebben. Mijn huisgenoot en ik konden het niet laten en hebben daar tussen de middag genoten van een zalige kroket en een frikandel. Echt wow, ik wist niet dat je eten zo erg kan missen en dat het zo goed kan smaken als je het allang niet op hebt!

Dat was hem dan wel weer van de afgelopen weken! Niet mega druk geweest, geen mega gekke dingen gebeurd en daardoor niet veel om over te schrijven. Dan maar een wat kortere blog dit keer! Vandaag ben ik weer begonnen met een nieuwe reeks van 5 stagedagen totaal. Ik ga weer hard aan de bak, hopend op spannende dingen en vele nieuwe leermomenten!

Lots of love,

Anniek